NR 44 (STYCZEŃ 2008)

RICHARD BUSTILLIO - ŻELAZNY CZŁOWIEK JKD

Materiał udostępniony przez Wojciecha Adamusika
wadamusik@jeetkunedo.win.pl
www.jeetkunedo.pl

Urodzony na Hawajach Richard Bustillio jest jednym z niewielu wybranych do prywatnego treningu JKD z Bruce'm Lee. Były praktyk Kajukenbo, Bustillio zdobył przydomek "żelaznego człowieka JKD". On był tym człowiekiem, który miał władzę pokazywania drzwi wszystkim, którzy nadużywali wiedzy nauczanej w starej filipińskiej Akademii Kali w Torance w Kalifornii. Znany ze swojego poczucia humoru Richard "Iron Man" Bustillio był tym człowiekiem, którego nie byłeś w stanie przejść.
Bustillio był jedną z wiodących sił w JKD odkąd odszedł Bruce Lee.
On nigdy nie pragnął wykorzystać , albo zbeszcześcić sztukę, a tym samym nadużyć więzi i przyjaźni jaką miał z "małym smokiem".
Po przejściu na emeryturę po 20 latach zatrudnienia w Continental Airlines, Bustillio pozostał głęboko oddany sztukom walk i sztuce i filozofii JKD Bruce'a Lee.

Pytanie: Jakie były twoje powiązania z Bruce'm Lee?

R.B.: Mój trening JKD miał swój początek w połowie lat 60 - tych. Ja byłem jednym z uczniów w oryginalnym Chinatown Kwoon w L.A., byłem także jednym z tych wybranych do ćwiczenia z Bruce'm prywatnie u niego w domu.

Pytanie: Poznawałeś wcześniej Kempo przed zagłębieniem się w JKD, prawda?

R.B.: Tak. Ale czułem, że to było naprawdę ograniczone. Z powodu moich podstaw boxingu ja zawsze byłem zorientowany w pracy nóg. Kiedy uczyłem się Kajukenbo instruktorzy ciągle powtarzali mi, żeby poruszać się na "całych stopach" - nie mogłem! Oni uniemożliwiali mi pójście moja własną drogą i starali się ukształtować mnie na swój sposób. Czasami musisz złamać tradycję i zakwestionować kilka rzeczy, żeby odnaleźć samego siebie.

Pytanie: Ale Kajukenbo wydaje się być bardzo swobodne i wyzwolone?

R.B.: Takie jest. Ale problem tkwi w tym, że system Kajukenbo pozostaje zawsze w ramach danych metod używanych w tym stylu. Ty nie możesz wyjść poza te ramy i wyrazić siebie całkowicie. Główny cel istnieje i jest tam, ale nie jest podnoszony na wyższy poziom.

R.B.: Filozofia Bruce'a oraz główne zasady i pojęcia JKD były czymś w co zawsze wierzyłem od pierwszego momentu spotkania z nim. Trenowanie z Bruce'm było bardzo odkrywczym doświadczeniem, ponieważ on czynił cię świadomym swoich własnych umiejętności. On pomógłby odkryć ci twoje silne i słabe strony.

Pytanie: Jak myślisz jak Bruce by się rozwijał?

R.B.: To jest bardzo trudno określić. Jestem pewien, że na pewno nie zaprzestałby poszukiwania i udoskonalania pewnych sposobów robienia różnych rzeczy. On przeanalizował kilka systemów walki, o których nikt nie miał pojęcia w czasie kiedy on umarł. Jeśli byłby cały czas z nami, cały ruch JKD byłby inny. Jestem pewien, że nie byłoby tylu instruktorów na świecie co teraz.

R.B.: Większość z nich pragnie po prostu papierka. Oni chcą po prostu "świadectwa". Ja posiadam surowe reguły i programy, które każdy musi przejść. To zajmuje dużo czasu i zrozumienia tego jak stać się instruktorem. I na nieszczęście dużo ludzi nie jest w stanie zainwestować tak dużo. Moją ideą jest raczej uczyć ludzi niż rozdawać im dyplomy. Ja nie pragnę kontrolować ludzi. Oni mogą robić co chcą tak długo dopóki nie używają szyldu JKD. Jeśli to robią, to wtedy muszę interweniować.

Pytanie: Kiedy Bruce umarł Dan Inosanto został twoim instruktorem, prawda?

R.B.: Tak. Dan Inosanto był asystentem Bruce'a w L.A. i on przyczynił się do odkrycia mojego własnego JKD. Ja stałem się jego asystentem w jego szkole Carson w Kalifornii po tym jak Bruce zamknął Chinatown kwoon. Ja zwykle uczyłem klasy z ludźmi na okres próbny, gdzie przesiewałem dobrych od niepożądanych poprzez bardzo trudne, wysiłkowe treningi. My chcieliśmy dowiedzieć się jaką osobą jest dany uczeń. Inosanto nauczał zaawansowanych. Później otworzyliśmy Kali Academy w Torrance., gdzie uczyniliśmy ogromne poszukiwania po wszystkich filipińskich sztukach walk. Któregoś razu Inosanto powiedział mi : "my jesteśmy szczęśliwcami, którzy poznali Bruce'a Lee". Ja odpowiedziałem "Tak". A on powiedział "nie, miałem na myśli, że poznaliśmy się nawzajem". Nasz styl życia uległ zmianie poprzez te wszystkie lata. Uwierz lub nie, ale na tym polega życie - zmianie. Nie jesteś w stanie tego uniknąć.

Pytanie: Dlaczego nie używasz nazwy "JKD"

R.B.: Żaden z nas nie chciał wykorzystywać imienia Bruce'a. Nie istnieje taka rzecz jak "Szkoła JKD". Naszym głównym celem było promować sztukę filipińską i dzielić się naszym doświadczeniem i wiedzą JKD. My mieliśmy zajęcia JKD dla kilku wybranych, starszych uczniów.

R.B.: Tak. Podstawa programu jest taka sama jaką miał Bruce, ale rozwinęliśmy pewne aspekty - dodaliśmy i rozszerzyliśmy. Główną myślą JKD jest ulegać zmianie i rozwijać się. Sztuki walk rozwijały się przez ostatnie 20 lat, tak więc ćwiczący JKD musi zrozumieć ten postęp i dopasować swoją metodę, tak aby iść wraz z nim. Ale podstawy systemu do tej pory pozostał niezmienione.

R.B.: JKD jest osobistym wyrazem sztuki walk Bruce'a Lee. On użył pewnej filozofii i pojęć, które odpowiadały głównym zasadom jego w jego poszukiwaniach. My zaczęliśmy z jego podstawami i fizycznymi technikami, których nauczał. Po latach treningu i kiedy pewien poziom zrozumienia jest osiągnięty, uczeń uzyskuje swoje własne JKD. Mogę uczyć się Shootwrestlingu, Pentjak Silat i Thai boxingu. Inny uczeń, mając te same podstawy systemu Bruce'a Lee może pójść w stronę Bjj i Savate. Tak długo jak jest to związane z podstawą jesteśmy tacy sami, ale nasze zrozumienie głównych zasad JKD może prowadzić nas do różnego ich wyrażania. To jest naznaczone wpływem naszych różnych osobowości, fizycznym wyglądem, psychologią etc.

Pytanie: Tak, więc każdy posiada swoje własne JKD?

R.B.: Osobisty rozwój może prowadzić cię do wielu różnych celów. Niektóre z nich są oddalone od głównych zasad JKD. Nie każdego przekaz jest JKD. JKD jest sztuką Bruce'a i mając to jako podstawę mogę znaleźć mój osobisty przekaz sztuk walk. A powracając do pytania odpowiedź brzmi nie. Nie każdy posiada swoje własne JKD.

Pytanie: Jaka jest różnica między JUN FAN GUNG FU a JKD?

R.B.: "Jun Fan" było chińskim imieniem Bruce'a i to jest nazwa, którą on dodał do gung fu i połączył razem. JKD było jego osobistą sztuką filozofią i ekspresją. Tak więc jest niemożliwe, aby nauczyć kogoś innego osobistej ekspresji Bruce'a, ale my możemy wykorzystać sztukę fizyczną, której on nauczał i wziąć ją jako bazę, edukując studentów aby osiągali wyższe poziomy oraz swoją własną ekspresję w sztukach walki. Wielu ludzi myśli, że JKD jest naszym systemem kiedy tak naprawdę , to był osobisty system Bruce'a. My używaliśmy nazwy Jun Fan gung fu, ponieważ nikt nie chciał używać JKD, aby wykorzystywać imię Bruce'a.

Pytanie: Ale inni nieuprawnieni ludzie robili to?

R.B.: Tak. Używaliśmy terminu "Jun Fan Gung Fu", kiedy rozmawialiśmy o sztuce Bruce'a, ale inni fałszywi ludzie używali nazwy JKD! Byliśmy prawdziwymi praktykami JKD, dlatego nie potrzebowaliśmy reklamować się i używać tej nazwy. Tylko nie wyedukowani ogłosili swoje szkoły jako szkoły JKD.

Pytanie: Co zmieniło się w JKD odkąd zacząłeś trenować u Bruce'a?

R.B.: Wiele rzeczy. Nie tylko sztuka ewoluowała, i otworzyły się nowe drogi do poszukiwań i badań nowych metod, ale również stosunek i mentalność praktykujących. Sztuka rozrosła się i nauczyciele są o wiele bardziej otwarci dla każdego. Tak więc wracając do tematu JKD było za barierą zamkniętych drzwi. Byliśmy bardzo tajemniczy nie lubiliśmy eksponować rzeczy. Interesujące jest, że w paru kwestiach jesteśmy wciąż tacy sami, ale obecnie prowadzimy seminaria, nauczamy podstaw i jesteśmy chętni do pomocy ludziom w zrozumieniu sztuki i filozofii. Obecnie otwarcie dzielimy się sztuką z masami.

Pytanie: Jak nauczanie zmieniło się od czasów starej Academy Kali?

R.B.: W Academy Kali studenci mieli zwyczaj sparowania bardzo ciężko i bardzo często. To miało podłoże testujące. Wielu ludzi odeszło z powodu ciężkich sparingów. Nie było trudne, aby zobaczyć posiniaczone piszczele, grube wargi, podbite oczy, opuchnięte przedramiona i uda studentów. Sparing był chlebem powszednim. To była mentalność bardzo trudna. Obecnie okoliczności zmieniły się. Oczywiście my naprawdę sparujemy, ale mentalność różni się. My ćwiczymy o wiele więcej niż przedtem. Ludzie chcą dobrze bawić się na treningu i nie chcą być ranieni cały czas. Oni chcą być w dobrej kondycji fizycznej - ich celem nie jest bycie wojownikami. W rzeczywistości istnieje wciąż kilka rzeczy, które nie są do wykorzenienia i te muszą być trenowane w zupełnie inny sposób. Osobiście lubię uczyć wszystkiego; nie zatrzymuje niczego dla siebie. Nie wykonuję mojej pracy dopóki moi studenci nie mogą właściwie kopnąć mnie w tyłek.

Pytanie: A co ze stereotypem, że ludzie JKD nie rywalizują?

R.B.: To są naleciałości z połowy lat 60 - tych. Ludzie JKD nie rywalizowali wtedy, a my już robiliśmy full-contactowe sparingi. Dla nas to było pójściem do tyłu. To jest jak poproszenie mistrza świata kickboxingu, aby cofnął się do punktu wyjścia. W połowie lat 70 - tych Larry Hartsell nauczał JKD w Charlotte w płn Carolinie i miał kilku bardzo dobrych kickboxerów, którzy współzawodniczyli. W IMB Academy zaczęliśmy chodzić na turnieje boksu o złote rękawice dużo wcześniej. Kilkoro ludzi współzawodniczyło w kickboxingu i Thai boxingu, a kilku studentów JKD odniosło ostatnio sukces w VALE TUDO. Dla przykładu Erik Paulson został mistrzem świata w Shootwrestlingu w wadze półciężkiej. To udowadnia, że stare powiedzenie, iż ludzie JKD nie rywalizują jest fałszem. Patrzymy na combat nie jak na sport, ale jak na całkowita walkę i wiele aspektów prawdopodobnie nie pasuje do aspektu sportowego. Ale my naprawdę lubimy wejść na ring i doświadczyć współzawodnictwa co zależy od pragnień i motywacji danego studenta. Lubię sztuki, w których możesz przetestować swoje umiejętności poprzez współzawodnictwo, tj. boxing i kickboxing.

Pytanie: Dlaczego JKD było tak nadużywane?

R.B.: Z powodu stosunku Bruce'a do sztuki. To oznacza pieniądze i reputację. To było konieczne posiadać taką podstawową grupę, która zajmowałaby się tymi nadużyciami. Niektórzy ludzie czasami asystowali przy seminariach otrzymując tym samym swój certyfikat uczestnictwa., który był zaświadczeniem o kilku godzinnym treningu, a następnie otwierali szkołę JKD. To było nieprawdopodobne. Ja nie mogłem uwierzyć swoim oczom. Certyfikat z seminarium nie jest certyfikatem instruktorskim. My czasami składaliśmy wizytę takim indywidualnościom w celu zamknięcia ich szkoły, ale nie możesz tak sobie rozwalać Dojo. Nie możesz wejść do Akademii i spoliczkować kogoś. Poszedłbyś za to do sądu - tak więc trzeba było to robić z głową. Ja zawsze starałem się unikać zła, ponieważ to nie pozwala rozwijać się. Niestety dzisiejsi ludzie stawiają pieniądze ponad wszystko - poprzez sprzedaż kontraktów, certyfikatów, stopni instruktorskich wykorzystują imię JKD tylko do swoich osobistych korzyści.

Pytanie: Co jest najważniejszą zasadą w JKD?

R.B.: Uważam, że najlepszą drogą do opisania podstawowej idei JKD jest użycie analogii do pisania. Mogę nauczyć klasę jak pisać kursywą, ale dość szybko każdy student objawi swoje własne zdolności pisarskie - zdolności , które każdy z nich ma własne i niepowtarzalne. Tak więc daję im podstawę, a potem dodaję doświadczenie i trening krzyżowy, tak żeby mogli rozwinąć siebie i znaleźć swoje własne wyczucie sztuk walk. Dobry instruktor zawsze pomoże odnaleźć uczniom ich własną drogę i pomoże im odkryć metody, które pasują do ich naturalnych zdolności.

Powrót do spisu treści

Strona została przygotowana przez Tomasza Grycana.

Wszelkie pytania i uwagi dotyczące serwisu "Neijia" proszę przesyłać na adres:

Uwaga! Zanim wyślesz e-mail, przeczytaj dokładnie F.A.Q.

Powrót do strony głównej.