NR 22 (LUTY 2002) |
Chen Taijiquan
13 ENERGII STYLU CHEN
Jaromir Śniegowski
chen@chen.org.pl
Polskie Towarzystwo Rozwoju Chen Tai Ji Quan
Opisywane rozróżnienie jest charakterystyczne dla stylu Chen, przybierając nieco inne nazwy w wypadku form ręcznych, inne w wypadku broni: miecza, szabli, włóczni/kija i halabardy.
Każdy ćwiczący dłużej tai ji quan spotkał się z terminami peng (pang), lu, ji (chi) i an (on). Są to techniki, ćwiczone podczas podstawowego treningu Pchających Dłoni. Ci, którzy wgłębiali się w teorię nieco bardziej, znają też nastepną czwórkę: cai, lie, zhou i kao. Określa się je czasem jako osiem bram, a bardziej poprawnie jako cztery bramy i cztery rogi. Dolicza się pięć kierunków poruszania się i w ten sposób uzasadnia tradycyjną nazwę, bedącą synonimem tai ji quan - trzynaście postaw.
W rzeczywistości jednak takie wyliczenie (i utożsamienie
czterech bram i czterech rogów z trygramami) to innowacja
mistrzów stylu Yang. Tradycyjnie, na gruncie stylu Chen,
istniało rzeczywiście 13 sposobów użycia energii (kierunków):
Co wiecej, prócz energii właściwych dla form ręcznych,
również i każda broń miała swoje 13 energii. Tak więc
w wypadku szabli były to:
Dla miecza charakterystyczne zaś były:
Niektóre z tych nazw się pokrywają. Jednak w wypadku włóczni
podobieństw trudno się dopatrzeć:
Ostatnią bronią, jaka miała swą własną charakterystykę,
była halabarda guandao. Forma z nią zwie się Halabardą
Wiosen i Jesieni. Oto jej 13 energii:
Twierdzi sie też, że podstawowym kierunkiem przebiegu energii w wypadku tej broni jest nieustanny ruch kołowy, który nie jest
uwzględniony w tym spisie. Należy wyraźnie zaznaczyć, że za żadną z wymienionych wcześniej
technik nie stoi jakiś ruch czy zastosowanie, właściwe
dla konkretnej sytuacji. Charakterystyczne jest zresztą, że
w chinskich sztukach walki przyjmuje się na ogół, że technik
danej broni jest zwykle nieco więcej lub mniej:
np. wyróżnia się 14 technik miecza lub 12 szabli; jednak gdy się
w nie wgłębimy widać wyraźnie, że są to raczej konkretne zastosowania,
podczas gdy w wypadku stylu Chen chodzi o kierunki przepływu
energii, ta zaś może w trakcie jednego ruchu kilkakrotnie zmieniać
swój przebieg - i zresztą tak się dzieje. Zachodzi to tym częściej,
im lepszy jest adept, używający danej techniki. Tak więc w trakcie
jednego ruchu (np. z któregoś z ćwiczen formalnych) może dojść
do zastosowania kilku różnych energii, a równocześnie energii
jest jednak znacznie mniej, niż ruchów w ćwiczeniach formalnych
(formy ręczne mają od 19 do 88-83 ruchów, z szablą - 23,
z mieczem - 45-49, z włócznią - 71-72, a z halabardą - 30). Dokładniej sprawa ta jest przedstawiona na stronie:
www.chen.org.pl/teor/13.htm i www.chen.org.pl/teor/13bron.htm oraz www.chen.org.pl/form/form.htm. Strona została przygotowana przez
Tomasza Grycana.
Wszelkie pytania i uwagi dotyczące serwisu "Neijia" proszę przesyłać na adres: Uwaga! Zanim wyślesz e-mail, przeczytaj dokładnie F.A.Q.