magazyn Świat Nei Jia
NR 42 (CZERWIEC 2006)
JUBILEUSZOWE WYDANIE

Taijiquan

GÓRY I SMOKI
Affa M. Weaver

Tłumaczenie Izabella Ochman

Materiał udostępniony przez Warszawską Szkołę Tai Chi - "YMAA Warszawa"

Malowanie Smoka jest czynnością samodoskonalenia się, rozwijającą głębsze odczucie i doskonałość w sztuce na równi z poznaniem siebie i swojej świadomości w czasie wypełniania programu Taijiquan. Program Taijiquan jest u swojej podstawy tradycyjny i uniwersalny. Samodoskonalenie się wymaga poznania różnic pomiędzy ogólnymi zasadami i teorią. Zasady zawierają sprawy takie jak umysł kierujący qi, a teoria zawiera sprawy takie jak zastosowanie Yijing oraz Daodejng w praktyce Taijiquan. Znajomość zasad zapewnia sprawność w sztuce, natomiast teoria prowadzi do głębszego rozumienia.

Biegłość w sztuce wymaga rozwoju wszystkich aspektów własnego ja, wszystkiego, co czyni nas ludźmi. Artykuł ten jest szkicem programu Taijiquan w wersji YMAA, z którego korzystam ja oraz mój treningowy partner Kevin Cobb.

Program Taijiquan jest mapą samodoskonalenia się, drogą wiodącą do końcowego celu, którym jest oświecenie. Entuzjaści mogą dojść tak daleko jak tylko im się zamarzy. Chin Na jest obecne w programie przez cały czas, jego zrozumienie i odczucie powinno się pogłębiać na każdym kolejnym etapie zaawansowania aż do momentu rozwinięcia intuicyjnej umiejętności jego zastosowania. W całym programie podstawowym sekwencji gołych rąk celem jest spowodowanie tego, aby ruchy Taijiquan stały się drugą naturą dla każdego praktykującego. Bez uczciwego treningu tej formy druga natura pozostanie niedostępna.

Forma Solo lub Taolu, zwana także Tan, jest podstawą wszystkiego, podwaliną Taijiquan. Jeszcze niedawno w XIX wieku, mistrzowie nauczali jednej techniki na raz do momentu aż uczeń był gotowy wykonywać je wszystkie w połączonej formie albo Taolu, której metaforą jest rzeka. Proces nauki i poszczególnych technik mogły trwać 2 lata i w celu zdopingowania do treningu studenci byli namawiani do wybrania technik najbardziej lubianych i najlepiej sprawdzających się. Wszystkie ćwiczenia sekwencji gołych rąk zbudowane na Taolu, tak jak wszystkie ćwiczenia z bronią oraz Form Solo naśladują kształt ruchu wewnętrznej dłoni(?). Patrząc na wykonawców formy Taijiquan można zauważyć, iż imituje on jego/jej interpretację tego jak wykonywać dłoń wewnętrzną (?).

W samym Taolu techniki są odruchowe. Patrząc na tabelę na stronie 5, możecie zauważyć porównanie czytając horyzontalnie. Na przykład Omiatanie Kolana jest podobne do odepchnięcia małpy, a odepchnięcie małpy przypomina Wild Horses Shear Mane. Jeżeli chodzi o to, co te nazwy oznaczają, sugeruję omijanie literackich interpretacji. W czasie studiów nad tłumaczeniami, nauczyłem się, że tłumaczenie działa na przesłance, iż tłumaczenie jest niemożliwe. Należy się tego wystrzegać.

Ćwicząc formę solo, pełne wykonanie każdej techniki pozwala praktykować wyrażanie jing powolnymi ruchami. W czasie ćwiczenia fajing używaj siły na samym końcu wtedy, gdy twój szkielet ustawia się w linii prostej i czujesz huijin na samym dole miednicy. Podczas odwrotnego oddychania wdech wzmacnia w ten sposób korzenie (ukorzenienie). Po pewnym czasie, gdy twoja siła wzmaga się, niezbędne stają się ochraniacze na pas. Ten poziom rozwoju nie jest zaawansowany. Jest średnio zaawansowany.

W czasie ćwiczenia Taolu, rozwiń wyczucie wroga (oponenta) poprzez wyobrażanie siebie samego jako przeciwnika. Odzwierciedlając siebie w ten sposób możesz skonfrontować swoje własne niedoskonałości w rozwoju. Jest tam także i praktyka umysłowa. Usiądź na krześle z zamkniętymi oczami i wyobrażając siebie ćwiczącego długą formę, wysiłkiem woli doprowadź swoje ciało do spocenia się. We wszystkich ćwiczeniach z partnerem dobrze jest mieć jednego lub dwóch stałych partnerów treningowych. Jest to związek taki jak w każdej innej przyjaźni. W czasie wymiany energii musisz poznać siebie jak i swojego partnera. Bądź szczery ze swoim partnerem treningowym, ułatwiaj naturalną komunikację i zaufanie. Jeżeli zignorujesz swój własny rozwój, postęp stanie się trudny.

Pojedyncze lub podwójne Ciao Sou(lepkie ręce) lub pchające dłonie powstają z energii An w Taolu, co może być zauważone w uderzeniu podwójnych dłoni jak i w pojedynczym uderzeniu w czasue Omiatania Kolana. Szkolenie w pojedynczym i podwójnym uderzeniu dłoni prowadzi do zrozumienia odpowiedniej struktury w ruchu. W czasie skrętu, możesz skupić się na każdym zgodnie obracającym się stawie w swoim ciele tak samo jak skupiasz się na jednym stawie w czasie wyrzutu dłoni. Prawidłowy wyrzut dłoni zależy od poruszania całego szkieletu z kinetyczną świadomością. Podstawowa znajomość tego zdarza się w nieruchomych pojedynczych lub podwójnych Ciao Sou i pogłębia się w ćwiczeniu pchających dłoni w chodzeniu, które to są przygotowaniem do wszystkich innych zasad dotyczących walk gołymi rękami. Pchajśce dłonie w poruszaniu oraz Peng-Lu-Ji-An są bardzo ważne w Taijiquan.

Podczas wykonywania formy Peng-Lu-Ji-An zaczynamy pracować nad skrętami ciała w sposób całościowy, w przeciwieństwie do sposobu częściowego. Rozwój ten zależy, miedzy innymi, od twojej świadomości zasad ciała, które można porównać do sznura pereł poruszającego się w Taolu lub długą formę. Peng-Lu-Ji-An zawiera najważniejsze cztery z ośmiu podstawowych energii, z których wszystkie posiadają znaczną siłę uderzenia z użyciem jing. Forma ta także ćwiczy umiejętność walki w bliskim dystansie. Umiejętność poruszania się z wewnętrznym spokojem, zrelaksowaniem oraz pogłębiającym się zakorzenieniem - wszystko to znajduje się w formie Peng-Lu-Ji-An.

Trening Peng-Lu-Ji-An w pouszaniu jest absolutnie niezbędne do treningu wolnego stylu Pchające dłonie w chodzeniu i do poznania w jaki sposób sztuka ta działa w czasie rzeczywistej walki, ćwiczenie jej w połączeniu z Pchającymi dłońmi w chodzeniu jest niezbędne. Chansijing lub Rozwijaniu jedwabnego kokonu (symbol Tao) zaczyna się od ćwiczenia w pojedynkę, natomiast ćwicząc z partnerem pogłębiasz swoją wiedzę na temat energetycznego ruchu spiralnego Taijiquan. Ruch spiralny jest esencją Taijiquan. Zaczynasz go rozumieć wtedy, gdy zauważasz, że Taijiquan jest ciągłym geometrycznym oddziaływaniem pomiędzy linią a okręgiem. Dla przykładu, w omiataniu kolana, ramię ocierające się o lewe kolano w czasie, gdy lewa noga wyprostowuje się jest okręgiem, a prawa ręka uderzająca jest linią przechodzącą przez ten okrąg.

W Rozwijaniu jedwabnego kokonu (symbol Tao) jest ta sama, lecz trochę bardziej skomplikowana zasada. Równoległe rozwijaniu jedwabnego kokonu jest linią i jest użyte do przełamania obrony twojego partnera w czasie, gdy oboje chodzicie po kole Bangua. Da Lu lub Rollback zaczyna wprowadzać ideę spontaniczności. Myśląc o byciu spontanicznym w Taijiquan, należy rozważyć ideę pracy w kierunku nabycia umiejętności spontanicznego poruszania się z jednej techniki do drugiej na powierzchni czterech lub pięciu stóp kwadratowych. W Da Lu, bardzo ważny jest kąt stawiania stóp. W zależności od tego gdzie stawiasz stopy zmieniasz zasięg swojej siły, ćwicz więc chodzenie do czasu aż nie będziesz musiał myśleć o każdym swoim ruchu. Każda pozycja daje różne możliwości. Jeśli możesz idź w kierunku otwartych drzwi, lecz jeśli twój partner odwróci się do ciebie tyłem, wykorzystaj ten błąd. Korzystaj ze wszystkich możliwości.

San Shou lub Forma podwójna jest kulminacją wszystkich form walk gołymi rękami. Jeżeli metaforą Taijiquan jest góra to San Shou jest blisko szczytu. Jeśli już nauczysz się San Shou, wróć do podstaw zasad pojedynczych pchających dłoni ażeby wzmóc swoją świadomość. San Shou jest testem twojej umiejętności walki w bardzo bliskim dystansie, bycia nadal miękkim wtedy, gdy twój partner jest twardy i bycia twardym, gdy on/ona jest miękki. Powinniście się poruszać jak jedno ciało, nie powinno być między wami żadnej szczeliny. Przyklej się i nie odpuszczaj. W ten sposób możecie poczuć wymianę energii pomiędzy wami i ćwiczyć walkę będąc miękkimi (używając miękkości, bez użycia siły). W bliskim kontakcie najlepiej sprawdza się używanie ciała do neutralizacji i zastosowanie odpowiednich poziomów wewnętrznej siły.

W celu ustalenia bliskiego zasięgu używam wyciągniętych rąk i mierzę odległość od łokcia do torsu. Odległość od palców do torsu jest zasięgiem średnim. Wszystko, co znajduje się poza zasięgiem palców wyznacza odległość daleką. Ustalenie zasięgu jest sprawą najwyższej wagi. Inaczej zapanuje chaos a tylko rozsądni potrafią zapanować nad chaosem.. Słowo Martial odnosi się do Marsa, boga wojny a także do słowa militarny lub wojskowy i czasami zastanawiam się, w jakim celu uczymy się sztuki wojennej. Po pierwsze, tradycyjne chińskie sztuki są wyjątkowo wzniosłe, czyli mają za cel ostateczny oświecenie. W tym sensie wszystkie są piękne. Uczymy się ich w celu samodoskonalenia się, ale także ciągle wyostrzamy wojownicze umiejętności. Z tego też powodu uważam sztuki walki za rodzaj paradoksu.

Niektórzy artyści sztuk walki staja się tak zaabsorbowani swoją sztuką, iż zapominają o współczuciu. To, co właściwie tworzą w swojej formie można bardziej uznać za wojenny "charakter". Na dłuższą metę, poprzez próżne i wojownicze zachowanie, przyczyniają się tylko do wytworzenia złej opinii o sztuce. Ponadto nie jesteśmy wojsku. Wojskowe szkolenie, takie, jakiego doświadczyłem w czasie wojny wietnamskiej, było przygotowaniem do wojny. Poddawano nas fizycznym i psychicznym torturom by przygotować nas do walki. Szkolenie do walki wojennej kładzie duży nacisk na ekstremalne aspekty agresji. Dla nas, jako artystów sztuk walki, "wojną" jest walka o pozostanie w pełni ludzkimi istotami pomimo duchowych przeciwności w życiu.

Co z bronią? Kontynuując myśl, iż metaforą Taijiquan jest góra, broń jest jej szczytem. Jeżeli trenujesz regulamin walk gołymi rękami uważnie i odpowiedzialnie, twój rozwój w walce z bronią będzie pewniejszy. Sugeruję, aby uważać trening z bronią za formę samorealizacji. Inaczej mówiąc, prosty miecz jest bronią yin, która równoważy ludzi z osobowością yang, natomiast szabla jest bronią yang, która równoważy ludzi z osobowością yin. Powinieneś umieć używać tych dwóch różnych broni, ale bądź świadomy psychicznego wpływu, jakie każde z nich ma na ciebie. Kij jest yang, natomiast włócznia jest yin. Pamiętaj, Taijiquan jest górą, a samodoskonalenie się jest smokiem. Malowanie smoka jest uczeniem się bycia kim jesteś. We wnętrzu góry żyje smok.

Autor Affa M. Weaver jest profesorem adiunktem angielskiego na Uniwersytecie Simmons w Bostonie, stan Massachusetts i jednocześnie studentem YMAA.

Powrót do spisu treści


Strona została przygotowana przez Tomasza Grycana.

Wszelkie pytania i uwagi dotyczące serwisu "Neijia" proszę przesyłać na adres:

Uwaga! Zanim wyślesz e-mail, przeczytaj dokładnie F.A.Q.

Powrót do strony głównej.