NR 18 (CZERWIEC 2001) |
Broń w systemie Modliszki
HALABARDA
Sławomir Milczarek
mantis@firma.pl
Pierwsze halabardy powstały prawdopodobnie w epoce brązu. Powszechnie zaczęto ich używać podczas dynastii Han (206 p.n.e. - 220 n.e.) zarówno w kawalerii jak i piechocie. Ostateczny kształt halabardzie używanej także w systemie Modliszki przypisuje się Guan Yu, bohaterowi wojen z okresu Trzech Królestw (220 - 280 n.e.). Guan Yu schwytany przez przeciwników swojego króla został stracony gdyż odmówił przejścia na stronę wroga. Jego bohaterskie życie i wojenne czyny stały się podstawą wielu legend i opowiadań. Guan Yu został awansowany na bóstwo wojny - Guangong. Był uważany za boga wojny, a jednocześnie za boga sprawiedliwości; kłócące się strony często rozstrzygały sporne przypadki prawne w poświęconych mu świątyniach. Przedstawiany jest głównie z długą brodą w stroju generalskim z halabardą w dłoni lub jak siedzi na krześle a halabardę trzyma stojący z tyłu jego giermek. Pierwszy ruch w formie jaki wykonujemy symbolizuje odgarnięcie zwisającej brody na bok.
Istnieje bardzo wiele rodzajów halabard od bardzo szerokich i ciężkich, aż po długie i smukłe ostrza. Halabarda (guan dao) opracowana przez Guan Yu składa się z szerokiego ostrza wygiętego jak szabla z jednej strony i zaopatrzonego w hak do wyrywania broni z ręki nieprzyjaciela z drugiej strony. Czasami dodawano przewleczone przez otwory wywiercone z drugiej strony ostrza pierścienie, które grzechotem płoszyły konie. Ostrze halabardy osadzone było na kiju wykonanym z twardego drewna lub metalu. Tak, że waga halabardy osiągała kilkanaście kilogramów. Halabarda Guan Yu ważyła podobno około 40 kg. Wysokość halabardy zależała indywidualnie od wzrostu żołnierza i przeznaczenia. Pomiędzy ostrzem a jej drewniana rękojeścią zamontowany jest wybrzuszony kawałek blachy, którego zadaniem było powstrzymywanie krwi spływającej z ostrza halabardy. Drugi koniec drzewca halabardy zakończony jest metalowym ostrzem tak aby i drugi koniec mógł być w razie potrzeby użyty w walce. Pompon zawieszony na haku przy ostrzu halabardy służył dezorientacji przeciwnika.
Podstawowe techniki halabardy to cięcia, pchnięcia, rąbnięcia i zahaczenia. Halabarda głównie używana była zarówno w walce przez konnicę kontra konnicę i piechotę oraz przez piechotę przeciw konnicy. W systemie Modliszki ćwiczona jest forma halabardy (da dao) pod nazwą chun qiu da dao czyli "halabarda wiosen i jesieni" lub po prostu guan dao. Druga formą jest forma z małą halabardą pu dao zwaną także "długim nożem".
Obecnie bojowe znaczenie ciężkiej halabardy jest praktycznie żadne. Wykonywanie jednak formy z halabardą bardzo dobrze rozwija wszystkie mięśnie i siłę ćwiczącego. Trening z halabardą uruchamia wszystkie mięśnie naraz. Forma z guan dao bardzo dobrze wyrabia pracę całego ciała (shen fa) tak istotną przy treningu chińskich sztuk walki.
Strona została przygotowana przez Tomasza Grycana.
Wszelkie pytania i uwagi dotyczące serwisu "Neijia" proszę przesyłać na adres:
Uwaga! Zanim wyślesz e-mail, przeczytaj dokładnie F.A.Q.