magazyn Świat Nei Jia
NR 34 (LUTY 2004)

Kung Fu

KUNG - FU DLA ŻEBRAKÓW
Dariusz Muraszko

d.muraszko@xl.wp.pl
www.tygrys-kungfu.republika.pl

Wiadomym jest, iż shaolińskie sztuki walki znane były w różnych częściach Chin, głównie za sprawą pielgrzymujących mnichów. Jednak niewiele osób wie, że wiodące style ze świątyni Młodego Lasu "wędrowały" od prowincji do prowincji także z inną hermetyczną społecznością. Mowa tu o...włóczęgach.

Szkoła Włóczęgów w swej obecnej postaci wywodzi się z Bractwa Żebraków, a w technikach szkoły można odnaleźć elementy shaolińskiego kung-fu. Ostatnim przywódcą Bractwa Żebraków jest mistrz Cheng Kei Ming - założyciel Szkoły Włóczęgów. Posiada on dobre rozeznanie jedynie w zakresie trzech ostatnich generacji Bractwa, którego historia sięga daleko w przeszłość. Jak sugeruje nazwa, członkami organizacji byli ludzie wiodący włóczęgowski styl życia. W końcowym okresie dynastii Qing i w początkach Republiki Chińskiej ludzie ci pozostawili ślady obecności w takich miejscach jak Shantung, Kiangsi i Henan. Ich aktywność była mocno zaznaczona na północy Chin, ale w związku z dokuczliwymi chłodami panującymi tam od sierpnia, grupy te przenosiły się do cieplejszych południowych prowincji. Na stare "śmieci" wracały one na przełomie lutego i marca następnego roku. Praktyka ta była przekazywana z pokolenia na pokolenie. W związku z tym włóczędzy byli znani zarówno na północy jak i na południu Chin.

Jednym z wcześniejszych przywódców Bractwa, o którym słyszał Cheng Kai Ming, był młody człowiek o nazwisku Wong Hong. Ożenił się z dziewczyną z Bractwa dzięki czemu stał się jego członkiem. Zdobył on sympatię pozostałych włóczęgów i ci chętnie podzielili się z nim wiedzą na temat kung-fu. Wong założył w Kwantungu szkołę, w której nauczał wojennego rzemiosła. Wyszkolił wielu uczniów, z których kolejnym przywódcą organizacji został Sa Shing Fook.

Jak wspomniałem wcześniej, ostatnim przewodniczącym Bractwa Żebraków (założycielem Szkoły Włóczęgów) jest mistrz Cheng Kai Ming. W wieku sześciu lat został on uczniem Sa Shing Fook'a. Zgłębiał też wiedzę u innych nauczycieli kung-fu. W wyniku tych nauk osiągnął wysoki poziom w takich sztukach jak: kung-fu, taniec smoka czy leczenie różnorodnych urazów. Po drugiej wojnie światowej mistrz Cheng osiedlił się w Hong Kongu. Przez cały czas zajmował się nauczaniem, ale oficjalną szkołę otworzył dopiero w 1965 roku. Obecnie mistrz jest chrześcijaninem. Aby chronić sztuki walki Bractwa Żebraków przed zapomnieniem, zebrał je i usystematyzował pod nazwą Szkoły Włóczęgów. Wiedzę tę przekazuje starannie wybranym adeptom, aby w przyszłości oni rozwijali Sztukę Bractwa.

W technikach walki Bractwa Żebraków można odnaleźć wpływy stylów północnych, jak i południowych. Żebracy włócząc się poznawali mocne strony tych obydwu metod walki. Sztuka żebraków i włóczęgów charakteryzuje się niewielką liczbą postaw. Jej techniki obejmują shaoliński styl Tygrysa, luo han czy mo tang chiang. Wojownicy Bractwa nie działają schematycznie, lecz zgodnie z wymogami okoliczności. Nie przykładają również zbytniej wagi do zasad. Ich ataki są szybkie i niezwykle agresywne, skierowane wyłącznie na punkty witalne. O wyrafinowaniu tej szkoły świadczy broń, którą posługują się na treningach ćwiczący. Należą do niej: srebrne igły, stalowe linki, młoty meteory itp.

Miejmy nadzieję, że ta ciekawa szkoła doczeka się należnego jej miejsca w historii chińskich sztuk walki. Wiele zależy tu od obecnego przewodniczącego Bractwa, a także jego sukcesorów.

Powrót do spisu treści


Strona została przygotowana przez Tomasza Grycana.

Wszelkie pytania i uwagi dotyczące serwisu "Neijia" proszę przesyłać na adres:

Uwaga! Zanim wyślesz e-mail, przeczytaj dokładnie F.A.Q.

Powrót do strony głównej.