NR 15 (GRUDZIEŃ 2000) |
Początek drogi
TRENING TAI CHI NA POWIETRZU
Jaromir Śniegowski
chen@chen.org.pl
Polskie Towarzystwo Rozwoju Chen Tai Ji Quan
Podstawowym problemem w trakcie takiego ćwiczenia jest fakt otwierania się południków akupunkturowych, które umożliwia warunkom zewnętrznym wpływanie na ciało w stopniu większym, niż w wypadku treningu zewnętrznego (hartującego, uodparniającego na wszystko, co się dzieje na zewnątrz). W przeciwieństwie do tego ostatniego, trening wewnętrzny na powietrzu stwarza zupełnie inne problemy, niż trening w sali.
ZAGROŻENIA | Pięć Szkodliwych Czynników według Chińczyków szkodzi wszystko, co odbiega od średniego natężenia, a więc:
|
PORY ROKU | W zależności od ujęcia, Chińczycy wyróżniają pięć pór roku, lub cztery (po 72 dni), przedzielone okresami równowagi, a więc:
|
MIEJSCA PODATNE NA ATAK | Człowiek podlega wpływom nieba i ziemi, ale znajduje się znacznie bliżej tej ostatniej i jej oddziaływanie jest niebezpieczniejsze. Podatne są na nie dolne części ciała i południki yin, znajdujące się po wewnętrznej części kończyn i na przedniej stronie tułowia.
|
SPOSOBY ZABEZPIECZANIA SIĘ: | Za wyjątkiem wypadku umiarkowanej, letniej pogody i suchego, piaszczystego podłoża, nigdy nie ćwiczyć bez butów (zob. wcześniej "podatne punkty", "yongquan"). Chińczycy ich brak uważali za dowód barbarzyństwa lub skrajnej nędzy. Zaniedbanie powoduje dolegliwości układu moczowo-płciowego, bóle pleców i karku, łatwe zmęczenie. Buty powinny być szerokie na śródstopiu i w palcach, miękkie, nie uciskające stóp (są tam przecież zakończenia południków, którymi krąży energia), a ich podeszwa powinna nadawać się do poruszania w terenie (a więc bez drobnych wzorków antypoślizgowych, stosowanych do ćwiczenia na parkiecie). Nie ćwiczyć nago, półgoło, w strojach plażowych (wystawienie ciała na "wiatr" nie jest dowodem "twardości", lecz niewiedzy). Unikać impregnowanych tkanin (igielit, tkanina podgumowana, nylon impregnowany PCV), które nie pozwalają odparować wilgoci z powierzchni ciała. Mimo, że podczas treningu raczej się nie pocimy, procesy fizjologiczne ulegają przyspieszeniu i skóra intensywnie oddycha, wydalając przy okazji dużo pary wodnej. Gromadzenie się produktów przemiany materii pod nie oddychającym ubraniem naraża ciało na przegrzanie i wilgoć, sprzyjając tym samym chorobom, zwł. zakaźnym. Zawsze trzymać zamknięte usta. Otwarcie ich szczególnie sprzyja wnikaniu "wiatru", niezależnie od tego, czy jest upalnie i sucho, czy zimno i wilgotno. Otwarcie ust powoduje również, że energia łatwo się rozprasza i nie krąży w organizmie (nie zamyka się obwodu dwu głównych "cudownych" południków). |
Wiosną: (zob. wcześniej "Pory roku"). | Sposób ubierania się: Nosić ciepłe, wysokie buty, wiatroszczelne spodnie wpuszczone w cholewki; przy bezwietrznej pogodzie można sobie pozwolić na ciepłą koszulę, kamizelkę (zob. wcześniej "wiosna"). W wypadku wiatru potrzebne są lekkie rękawiczki, opaska na głowę zasłaniająca okolice brwi i kark; przy silniejszym wietrze konieczna wiatrówka z kapturem, szalik (zob. wcześniej "Miejsca podatne"). Nie ćwiczyć w trakcie silnego wiatru i deszczu. Unikać odzieży całkowicie impregnowanej. Materiały: cienki brezent, woskowana bawełna, sukno, owcza wełna lub "windstopper" w kombinacji w "polarem" lub wełną, zestawienie lekkiej tkaniny "fleece" lub "polar" z cienką tkaniną aktywną typu "hydrotex light", "bretex", "airtex" lub inne. Buty: botki na "po nartach" ("apreski"), wysokie, szerokie i miękkie buty innego rodzaju. |
Latem: gorąca i wilgotna ziemia, gorący wiatr (zob. wcześniej "Pory roku"). | Sposób ubierania się: Nie ćwiczyć w pełnym słońcu, zawsze wybierać miejsca pod drzewami (za wyjątkiem poranku i wieczora). Nie ćwiczyć w strojach plażowych, nie osłaniających ciała, ani boso. Ubierać się w luźne, jasne ubrania z długimi rękawami i nogawkami, jednak wypuszczone luźno (zarówno nogawki, rękawy, jak i dół bluzy), by zwiększyć wymianę powietrza wokół ciała. Zasłaniać kark. Nosić lekkie tenisówki lub pantofle na płóciennej podeszwie. Materiały: len, lekka bawełna, jedwab lub nylon hydrofilny. Buty: tenisówki dla pingpongistów, espadryle, chińskie pantofle na wielowarstwowej, płóciennej podeszwie (chińskie "buty do wushu" są nie najlepszej jakości, wąskie, a ich podeszwy nadają się jedynie do ćwiczenia na parkiecie). |
Jesienią: (zob. wcześniej "Pory roku"). | Sposób ubierania się: Nie przegrzewać nóg, nawet gdy jest dość chłodno. Używać wiatrówki, czapki, rękawiczek. W wypadku wiatru cienkich spodni przeciwwiatrowych. Unikać tkanin całkowicie impregnowanych. Materiały: cienki brezent, ściśle tkana bawełna, bawełna woskowana, wełna owcza lub "windstopper" w kombinacji w "polarem" lub wełną, zestawienie lekkiej tkaniny "fleece" lub "polar" z cienką tkaniną aktywną typu "hydrotex light", "bretex", "airtex" lub inne. Buty: tenisówki dla pingpongistów, szerokie i wygodne obuwie sportowe, niskie buty trekkingowe (chińskie "buty do wushu" są nie najlepszej jakości, wąskie, a ich podeszwy nadają się jedynie do ćwiczenia na parkiecie). |
Zimą: chłodna ziemia i zimny wiatr; gdy nie ma mrozu znaczna wilgoć (zob. wcześniej "Pory roku"). | Sposób ubierania się: Bezwzględnie zabezpieczyć przed wiatrem całe ciało. Zawsze używać rękawiczek, czapek, kapturów, wysokich butów, wpuszczać nogawki spodni w cholewki. Najlepsze są turystyczne wiatrówki ze ściągaczami w rękawach i u dołu. Nie przegrzewać tułowia (odzież puchowa tylko przy dużych mrozach, może być cieńsza puchowa kamizelka pod spód),
gdyż grozi to zamienieniem "zimnego wiatru" w "wiatr gorący" (zob. "Miejsca podatne"). Przegrzewanie zmusza do rozchełstywania się, co dodatkowo naraża na "wiatr". Unikać tkanin całkowicie impregnowanych . Materiały: ściśle tkana bawełna, bawełna woskowana, wełna owcza lub "windstopper" w kombinacji w "polarem" lub wełną, zestawienie lekkiej tkaniny "fleece" lub "polar" z cienką tkaniną aktywną typu "hydrotex light", "bretex", "airtex" lub inne. Buty: botki na "po nartach" ("apreski"), wysokie, szerokie i miękkie buty zimowe innego rodzaju. |
Powyższe uwagi nie są dowodem, że należy ćwiczyć na salach. Według mistrzów, w trakcie treningu wewnętrznego wydaleniu ulega, "zła", zastana energia. Na pewno też znacznie rośnie ilość dwutlenku węgla i wilgoci z oddechów. Zjawisko
to jest niekorzystne do tego stopnia, że niektórzy przestrzegają, by nie spać w pomieszczeniach, w których się ćwiczy, jeśli nie są dobrze wywietrzone.
Strona została przygotowana przez
Tomasza Grycana.
Wszelkie pytania i uwagi dotyczące serwisu "Neijia" proszę przesyłać na adres: Uwaga! Zanim wyślesz e-mail, przeczytaj dokładnie F.A.Q.