Kolorowy napis z ideogramami: Świat Nei Jia

NR 27 (GRUDZIEŃ 2002)

Taijiquan

TAI CHI - SPOSÓB NA ODNALEZIENIE RÓWNOWAGI WEWNĘTRZNEJ
Katarzyna Miernicka

urania@taichi.waw.pl

Czy masz wrażenie, że ciągle dokądś pędzisz ? Czy w wirze zajęć nie odnajdujesz czasu dla samej siebie? To niewątpliwy znak że dopadł Cię stres. Wygospodaruj chwilę wolnego czasu i pozbądź się go ćwicząc Tai Chi...

Jest to sztuka wywodząca się z Chin praktykowana przez nieliczne rody Chińskie która była trzymana w sekrecie i traktowana jako skarb rodowy. Dopiero po wiekach dotarła do Europy. Być może oglądałaś filmy pokazujące w parkach czy deptakach wśród zieleni, ludzi wykonujących powolne i pełne gracji ruchy w parkach. Prawdopodobnie ćwiczyli oni właśnie Tai Chi. Filozofia ta opiera się na prostych prawach: naturalny, wiejski świat ma własne tempo, w którym niczego nie można ponaglać. Ziarna w ziemi muszą czekać na słońce i deszcz; owoce muszą czekać na porę letnią, by dojrzeć. Starożytni chińscy mędrcy zauważyli że służy to człowiekowi i zaczęli robić z tego użytek. Tak narodziło się Tai Chi.

Praktyka

A teraz zaprezentuję serię ćwiczeń które możecie wykonać w domu, by rozluźnić ciało i uspokoić umysł.

Ćwiczenie 1
Rozluźnianie karku

Stań ze stopami skierowanymi do przodu, w lekkim rozkroku. Oprzyj dłonie na biodrach. Rozluźnij ramiona i pozwól łokciom łagodnie opaść. Oddychaj spokojnie i naturalnie. Stój w bezruchu. Wyobraź sobie, że twoja głowa swobodnie unosi się na karku. Łagodnie zacznij zataczać nią koła w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara (w prawą stronę). Ruch ten powinien być płynny i wykonywany bez wysiłku. Chodzi o to, by mięśnie rozluźnić, nie rozciągnąć. Miej oczy otwarte. Wykonaj trzy łagodne koła. Po trzecim przerwij, tak abyś twarz miał zwróconą do przodu. Pozostań w tej pozycji przez sekundę. Teraz zatocz głową trzy łagodne koła w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Tym razem również skończ ćwiczenie z twarzą zwróconą do przodu. Powoli opuść obie dłonie.

Ćwiczenie 2
Malowanie ściany

Stań w swobodnej pozycji, w lekkim rozkroku, ze stopami skierowanymi do przodu. Wyobraź sobie, że twoje dłonie są pędzlami przymocowanymi do nadgarstków, a palce to włosie tych pędzli. Zacznij podnosić dłonie łagodnie tak jakbyś długimi, pionowymi pociągnięciami malował znajdującą się przed Tobą ścianę. Dłonie poruszają się płynnie jak pędzle. Barki powinny być rozluźnione, kiedy poruszasz rękami unosząc je, wykonuj łagodne wdechy. Pociągnięcie w górę kończy się, gdy dłonie znajdą się na wysokości głowy. Teraz zacznij opuszczać nadgarstki, aby dłonie-jak pędzle- były lekko uniesione w górę, gotowe na rozpoczęcie pociągnięcia w dół. Wykonaj pociągnięcie w dół ściany, kończąc na wysokości pasa. Opuszczając ręce, wykonaj wydech. Palce i nadgarstki powinny być jak najbardziej elastyczne. Podnieś i opuść ręce sześć razy. Następnie pozostań w bezruchu przez jedną lub dwie sekundy.

Ćwiczenie 3
Rozczesywanie powietrza

Pozostań w swobodnej pozycji, w lekkim rozkroku, ze stopami skierowanymi do przodu. Powoli podnieś ręce, kierując je do tyłu i wykonując wdech. Staraj się nie napinać barków i nie garbić. Kontynuuj powolny ruch obu rąk do góry, nad głowę. Opuszczając ręce do przodu, wykonaj wydech. Wyobraź sobie, że palcami rozczesujesz powietrze przed sobą. Nie zatrzymując się, kontynuuj płynny ruch rąk. Rozluźnij dłonie. Dostosuj tempo ruchu rąk do naturalnego rytmu oddechu. Patrz przed siebie, utrzymując resztę ciała w bezruchu. Wykonaj sześć pełnych kół. Na koniec opuść ręce wzdłuż boków i pozostań w tej pozycji przez jedną lub dwie sekundy.

Ćwiczenie 4
Obracanie balonu

Stań w pozycji jeźdźca, z nogami lekko ugiętymi w kolanach. Unieś lewą dłoń na wysokość piersi, w wygodnej odległości od ciała, skierowana wewnętrzną stroną do dołu. Prawa dłoń powinna znajdować się na wysokości pępka, skierowana wewnętrzną stroną do góry. Wyobraź sobie, że trzymasz w dłoniach balon. Palce powinny być łagodnie rozpostarte. Wykonaj ruch, jakbyś obracał balon, tak aby prawa dłoń znalazła się na górze, wewnętrzną stroną do dołu, a lewa dłoń na dole, wewnętrzną stroną do góry. W czasie wykonywania tego ruchu pod pachami powinno być dużo przestrzeni. Stawy - od barków do nadgarstków i palców - mają być rozluźnione. Następnie obróć balon z powrotem w drugą stronę, tak aby lewa dłoń ponownie znalazła się na górze, a prawa na dole. W tym ćwiczeniu nie ma specjalnych zaleceń dotyczących oddechu; po prostu oddychaj naturalnie.

Korzyści

Tai Chi jest chińską sztuką, której historia liczy tysiące lat. Ruchy tu stosowane są pełne wdzięku, tempo powolne, a korzyści, które daje jej uprawianie -nieocenione. Jest to jedyna forma ćwiczeń fizycznych, gdzie nie należy używać siły. Postępy w Tai Chi Chuan zależą przede wszystkim od stanu wewnętrznej świadomości. Tai Chi rozwija i ciało i umysł, wpływając korzystnie nie tylko na stan zdrowia, ale również na wszelkie aspekty życia codziennego. Według medycyny chińskiej w ciele człowieka mieści się dużo centrów energetycznych, zadaniem których jest zarówno koncentracja energii, jak i jej rozprowadzanie po całym organizmie. Centra te połączone są kanałami zwanymi meridianami, które z kolei połączone są z poszczególnymi organami wewnętrznymi. Energia u zdrowego człowieka przepływa bez zakłóceń; ale organ, w którym wystąpił niedobór energetyczny musi być doprowadzony do równowagi. A właśnie ćwiczenia Tai Chi uwalniają cyrkulację energii chi; zatem ich wpływ na zdrowie jest bardzo wyraźny: poprawia postawę poprzez niwelowanie napięcia w mięśniach i uelastycznianie więzadeł stawowych i stawów, poprawia wydolność sercowo-naczyniową oraz krążeniowo-oddechową poprzez zwolnienie oddechu i zwiększenie dopływu świeżego tlenu. Ponadto znakomicie wpływa na układ nerwowy poprawiając koncentrację, koordynację ruchów oraz wewnętrzną równowagę. Ćwiczenia zaprezentowane powyżej pomagają uzyskać giętkość i równowagę, płynność ruchów, swobodny oddech i spokój. Według medycyny chińskiej niektóre formy ćwiczeń mogą zarówno leczyć jak i zapobiegać chorobom, ułatwiając krążenie chi i krwi. Jak zapewne zdążyłeś zauważyć, formy przypominają zwyczajne czynności. Są też i takie które naśladują ruchy zwierząt. Świadczy to o zakorzenieniu się tej sztuki w odwiecznych prawach natury.

Moje doświadczenia z Tai Chi

Moja praktyka Tai Chi zaczęła się blisko 10 lat temu. Byłam zawodową aktorką w teatrze Ateneum. W pewnym momencie uświadomiłam sobie to, że potrzebuję jakichś ćwiczeń, które pomogłyby mi w utrzymaniu równowagi psycho-fizycznej i byłyby balsamem dla moich aktorskich emocji. Jak wiadomo dobry aktor to ten, który włada i precyzyjnie posługuje się emocjami, a nie odwrotnie - emocją panują nad nim. Zainteresowałam się tym systemem, ponieważ szybko zorientowałam się, że nie są to tylko zwyczajne ćwiczenia. To, co było najbardziej fascynujące, to właśnie to, że Tai Chi działa jednocześnie na ciało i umysł, że ćwiczenia nie tylko odprężają mięśnie, ale też uspakajają nerwy; uczą jak pracować z własną energią i związaną z tym równowagą wewnętrzną. Na początku drogi zetknęłam się z chińskim nauczycielem Chang Fen Jung, który uczył mnie form sportowych i tradycyjnych w różnych stylach Tai Chi. Zaczęłam ćwiczyć, bo poczułam, że trening da mi zrozumienie własnej energii. Zainteresowałam się tym do tego stopnia że zaczęłam zgłębiać tajniki medycyny chińskiej, Księgę Przemian I Ching , sztukę Feng- Shui, oraz kulturę i historię Chin. Następnie spotkałam na swojej drodze spadkobiercę tradycji stylu Chen, mistrza Chena Xiao Wanga. (Stylów tai -chi jest bowiem kilka: Chen, Yang, Sun, Wu. Nazwy poszczególnych stylów wywodzą się od nazwiska mistrza, który go wynalazł. Styl Chen jest najstarszy). Mistrz Chen Xiao Wang mieszka w Australii, ale przyjeżdża do Europy, by szkolić swoich uczniów. Od kilku lat ćwiczę pod jego kierunkiem. Moje zaangażowanie w Tai Chi i Chi Kung było i jest tak duże, że nawet nie wiem, kiedy nastąpił moment, w którym za namową moich nauczycieli zaczęłam sama przekazywać tę wiedzę i własne doświadczenie.

Należałoby tu dodać, że chociaż Tai Chi zaliczane jest do sztuk walki, (kung fu), to nie uczy nas jak walczyć, ale jak ustąpić - a to nigdy nie przynosi uszczerbku. I jak powiedział jeden z mistrzów: "największą jednak sztuką w walce jest umiejętność jej uniknięcia".

Zapraszam na strony Polskiego Radia,
gdzie prowadzę podstronkę o taichi,
prezentując ćwiczenia i teksty:
http://www.radio.com.pl/czaswolny/retro/taichi.asp

Powrót do spisu treści


Strona została przygotowana przez Tomasza Grycana.

Wszelkie pytania i uwagi dotyczące serwisu "Neijia" proszę przesyłać na adres:

Uwaga! Zanim wyślesz e-mail, przeczytaj dokładnie F.A.Q.

Powrót do strony głównej.