magazyn Świat Nei Jia
NR 44 (STYCZEŃ 2008)

Xingyiquan

XINGYIQUAN - SKUTECZNA WALKA (CZĘŚĆ 2)
Ewa Pfeifer

Konsultacja merytoryczna: Zhang Feng Jun

Materiał udostępniony przez "Polsko Chińskie Stowarzyszenie Kung Fu Wu Shu Nan Bei"

Xingyiquan jest złożonym systemem walki jak również systemem zdrowotnym. W Kung Fu nacisk kładziony na wzmacnianie zdrowia jest zasadą o fundamentalnym znaczeniu. Dość wyświechtane u nas powiedzenie "W zdrowym ciele, zdrowy duch" w chińskich systemach przekłada się dosłownie.

Silne, zdrowe i odporne zarówno na choroby jak i urazy mechaniczne ciało jest siedliskiem umysłu i ducha. Ciało, umysł i ducha należy ćwiczyć jednocześnie, zgodnie z zasadą San Yuan (trzech wypełnionych w całości):    

Postępowanie zgodne z tą zasadą prowadzi do Lian Xu Hua Jin, czyli przemiany woli w siłę, koordynacji umysłu i ciała, doskonałego opanowania technik walki i najskuteczniejszego zastosowania siły, jaką dysponujemy.

Proces nauki Xingyiquan przebiega w trzech zasadniczych etapach i zmierza do wręcz "alchemicznej" transformacji ćwiczącego. San Bu Gongfu, Trzy Kroki Doskonalenia Umiejętności, to etapy rozwoju na tej drodze. Pierwszy polega na przekształceniu zwykłej siły witalnej w Qi, drugi prowadzi do przekształcenia Qi w Ducha, trzeci, mistrzowski, zmierza do przekształcenia Ducha i powrotu do Pustki. Dzięki Czystości i Pustce, Duch (Shen) oraz Qi mogą się poruszać swobodnie, bez przeszkód. Pragnąc osiągnąć ten cel, w początkowym etapie nauki największy nacisk kładziemy na ćwiczenie Formy (Xing), w drugim - ćwiczenie intencji (Yi), w kolejnym zaś, na ćwiczenie Ducha (Shen). Nie należy jednak restrykcyjnie oddzielać kolejnych etapów od siebie. Nauka postępuje równolegle, ćwiczymy jednocześnie formę, intencję i ducha, przesuwają się jedynie akcenty.

Z punktu widzenia psychiki, początkowo skupiamy się na działaniu świadomym, obserwujemy i odwzorowujemy ruchy nauczyciela. Następnie, te same ćwiczenia wykonujemy już bez udziału świadomości, ponieważ nabraliśmy wprawy i znajdujemy się na średnio zaawansowanym poziomie. Dopiero w ostatnim etapie nauki, nasze ruchy są całkowicie automatyczne, wykonujemy je podświadomie. Jesteśmy wówczas w stanie reagować w pełni odruchowo na każdą sytuację i stawić jej czoła.

Stopniowej ewolucji ulega również rodzaj siły, jaką ćwiczymy. Wspominaliśmy w poprzednim artykule, że Xingyiquan jest stylem wewnętrznym, jednak w początkowym okresie nauki, uczeń ćwiczy Ming Jin, twardą siłę zewnętrzną, widoczną, aby dopiero w kolejnych etapach nauki dojść do tych samych, a często znacznie lepszych efektów w sensie fizycznym, stosując An Jin, miękką siłę ukrytą, niewidoczną dla przeciwnika, a na poziomie mistrzowskim osiągnięć umiejętność Rou Hua - używania siły zmiennej, połączonej siły twardej i miękkiej.

W porównaniu z innymi sztukami walki, Xingyiquan jest stylem o najbardziej rozwiniętej teorii. Najbogatsze jest też piśmiennictwo poświęcone tej sztuce. Od wielu pokoleń mistrzowie gromadzili spostrzeżenia i uzupełniali system ćwiczeń i technik, a także metody nauczania. U ich podstaw znalazły się zasady składające się na sześć harmonii. To wokół niej gromadziły się następnie kolejne zalecenia wynikające z doświadczeń całych pokoleń wielkich mistrzów.

Teoria Xingyiquan jest zbiorem dość skomplikowanych zaleceń dotyczących przepływu energii, utrzymywania odpowiednich postaw ciała, układu poszczególnych części ciała, skupiania uwagi na ważnych punktach, itd. Będziemy poszczególne elementy tej teorii wprowadzać stopniowo i tłumaczyć na konkretnych przykładach, ponieważ bez tego, a przede wszystkim bez praktyki i doświadczenia własnego osoby ćwiczącej pozostaną one jedynie niezbyt jasnymi, a z pewnością, pustymi słowami.

Teoria jest wcielana w życie poprzez stosowanie poszczególnych metod i technik. Dotyczą one ćwiczeń, postaw, rodzajów siły i jej zastosowań wykonywanych pojedynczo lub w parach, zaś wstępem do każdego treningu, bez względu na stopień zaawansowania ucznia, są ćwiczenia wspomagające koordynację ciała (Shen) i umysłu (Xu), czyli praktyka w pozycji stojącej San Ti Shi.Ta praktyka była najdłużej strzeżoną tajemnicą chińskich mistrzów, tymczasem w niej właśnie należy szukać źródła ogromnej, błyskawicznie wyzwalanej siły, z której słynie styl Xingyiquan. O San Ti Shi i poszczególnych metodach ćwiczeń, jak Wu Xing Quan (Pięć Pięści) i style dwunastu zwierząt, a także Ba Shi (Osiem postaw) i Za Shi Chui (Technikach Mieszanych) opowiemy dokładniej w kolejnych artykułach.

W następnej części: "Ćwiczenie w pozycji stojącej - San Ti Shi".


Polsko Chińskie Stowarzyszenie Kung Fu Wu Shu Nan Bei: www.nanbei.pl

Nan Bei w Polsce: Warszawa (nanbei.pl), Szczecin, Rzeszów (wushu.one.pl), Nowa Dęba i Tarnobrzeg (wushu.com.pl), Wrocław

Powrót do spisu treści


Strona została przygotowana przez Tomasza Grycana.

Wszelkie pytania i uwagi dotyczące serwisu "Neijia" proszę przesyłać na adres:

Uwaga! Zanim wyślesz e-mail, przeczytaj dokładnie F.A.Q.

Powrót do strony głównej.