magazyn Świat Nei Jia
NR 30 (CZERWIEC 2003)

Poezja

POEZJA ZEN

Wybór, tłumaczenie, zilustrowanie i opracowanie
Sławomir Pawłowski
luohan@poczta.wp.pl
Gdyńska Szkoła Shaolin Kung Fu

Góry otaczające klasztor Shaolin o świcie.

"Nieznana droga wiedzie do zimnej góry:
Bez śladu wozu, lub końskich kopyt,
Nieoznaczona przez wygrywający w pobliżu strumień.
Na górskich szczytach z nieznanymi grzbietami
Krople rosy opadają ze źdźbeł traw,
Wiatr wzdycha między gałązkami sosen
raz się wzmaga, a raz zanika.
Ciało wędrowca pyta własny cień o kierunek drogi."
- Han Shan -

Shaoliński mnich o świcie.

"Nasz naturalny umysł jest, jak jesienny księżyc
odbijający się w jasnym, nefrytowym jeziorze.
Jest, czy go nie ma?
Jak udzielić wyjaśnienia?"
- Han Shan-

Shaoliński mnich Shi Su Yun w trakcie medytacji.

"W pobliżu samotnego, górskiego szczytu,
W nieskończonej przestrzeni
Siedzę pokornie sam.
Samotny księżyc świeci nade mną w zimną, wiosenną noc.
Tej nocy dostrzegam jedynie jasne niebo.
Nie otwierając ust śpiewam pieśń aż do końca,
Nie wiedząc, co to Zen."

Shaolińscy mnisi medytujący nad górskim strumieniem.

"Kiedy nocą spoglądam na staw
widzę księżyc na wodzie i ciało Zen siedzące obok księżyca.
Nie ma tam nic rzeczywistego, lecz wszystko jest jasne i proste.
Nie jestem w stanie tego opisać.
Jeśli znałbyś pusty umysł,
wiedziałbyś, że Twój własny umysł musi być jasny i prosty
Jak ta pełnia księżyca odbita w blasku wody."
- Chiao Jan -

Gdynia 2003-06-23

Powrót do spisu treści


Strona została przygotowana przez Tomasza Grycana.

Wszelkie pytania i uwagi dotyczące serwisu "Neijia" proszę przesyłać na adres:

Uwaga! Zanim wyślesz e-mail, przeczytaj dokładnie F.A.Q.

Powrót do strony głównej.