Kolorowy napis z ideogramami: Świat Nei Jia

NR 24 (CZERWIEC 2002)

Chen Taijiquan

BROŃ W TRENINGU CHEN TAIJIQUAN
CZĘŚĆ 2 - POJEDYNCZA SZABLA (DAN DAO)
Jarosław Jodzis

jarek@chentaiji.pl
World Chen Taiji Asscociation - Poland

Szabla w stylu Chen należy do tzw. krótkich broni. Forma ta nie jest zbyt długa, techniki na pierwszy rzut oka nie są trudne. W ogóle w historii chińskich sztuk walki szabla, w odróżnieniu od miecza, halabardy, była bronią pospolitą, używaną przez piechotę i tzw. niższe stany społeczeństwa. Techniki nie są tak wyszukane i subtelne jak ma to miejsce w przypadku miecza. Przeważają głównie zamaszyste cięcia, rąbania, pchnięcia i bloki tym niemniej, żeby władać nią efektywnie trzeba poświęcić trochę czasu na jej praktykę i mieć solidne przygotowanie z treningu bez broni.

szabla

Wielki Mistrz Chen Xiaowang

Pierwotna wersja formy zawierała tylko 13 technik, dopiero w latach trzydziestych naszego stulecia mistrz Chen Zhaopi (1893-1972), w okresie gdy nauczał w południowej stolicy Nanjing (Nankin), dodał do formy kolejne dziewięć ruchów i tak powstała obecnie znana i ćwiczona wersja formy z pojedynczą szablą.

Tak jak i inne formy stylu Chen taijiquan, tak i ona odzwierciedla charakter stylu, gdzie oprócz dynamicznych zamaszystych cięć, przeskoków i obrotów mamy miękkie neutralizujące przechwycenia, przejścia, zwody i odparowania. Cała forma jest jednak dość dynamiczna i jest wykonywana szybko. Jej charakter ma coś w sobie z atakującego tygrysa, jego gwałtowności, zdecydowania i nieustraszoności, gdy w kilku skokach dopada ofiary.

Trzynaście podstawowych technik szabli to:

  1. Gun - odbicie z obrotem w prawo
  2. Bi - odbicie z obrotem w lewo
  3. Zha - pchnięcie
  4. Lan - parowanie tępą stroną ostrza
  5. Kan - cięcie poziome
  6. Pi - cięcie z góry na dół
  7. Liao - okrężne odparowanie do góry
  8. Jie - blok ostrą stroną szabli
  9. Chan - skręcenie po okręgu
  10. Dou - potrząśnięcie (fa jing)
  11. Jia - podbicie broni przeciwnika ponad głowę
  12. Mo - cięcie z pociągnięciem do góry
  13. Jao - szarpnięcie w górę

Podczas praktyki musimy pamiętać o podstawowych zasadach ruchu. Całe ciało porusza się jako jedność, energia generowana jest z talii. Ręce, głowa i wzrok połączone są w jednym działaniu. Podczas ruchu szablę trzymamy możliwie blisko ciała, używając bezwładności energii obrotu talii, by nadać dynamiki naszym ruchom.

Chociaż techniki są stosunkowo proste, jednak muszą być wykonywane czysto inaczej stracimy równowagę i siłę. Nie jest łatwo dynamicznie wykonywać ruch nie panując nad równowagą i usztywniając się lub nadmiernie napinając.

Ważną rolę w czasie wykonywania formy odgrywa druga, pusta ręka. Czasami podpiera szablę, czasami równoważy ruch poruszając się w przeciwnym kierunku. Od dobrej koordynacji między ruchami rąk zależy czystość i właściwe tempo technik.

szabla

Wielki Mistrz Chen Xiaowang

Podobnie jak w formie z mieczem również i do praktyki formy z szablą musimy mieć solidne podstawy w prowadzeniu qi do różnych części ciała i używać chansijing do prowadzenia ruchu. Właściwe rozluźnienie umożliwia wyprowadzenie wybuchowej siły fajing. Czasami szabla prowadzi ruch ciał, a czasami to ciało wyprzedza ruch szabli, która jest wówczas przez nie pchana lub też ciągnięta.

Pamiętajmy, że tylko wtedy z sukcesem i pozytywnym skutkiem będziemy mogli wykonywać formę z szablą, kiedy opanujemy zasady stylu Chen Taijiquan w praktyce formy laojia (czyli starej formy) i chasigong (czyli formy odwijania jedwabnego kokonu).

Zdjęcia uzyskano dzięki uprzejmości:
World Chen Taijiquan Association Germany oraz INBI World

Powrót do spisu treści


Strona została przygotowana przez Tomasza Grycana.

Wszelkie pytania i uwagi dotyczące serwisu "Neijia" proszę przesyłać na adres:

Uwaga! Zanim wyślesz e-mail, przeczytaj dokładnie F.A.Q.

Powrót do strony głównej.