NR 6 (MARZEC 1999)
Prezentacja styli
MAŁO ZNANE ODMIANY KUNG FU - ZIWUQUAN
Andrzej Kalisz ( yiquan@kki.net.pl
Ziwuquan jest odmianą wushu (kung-fu), uprawianą przede wszystkim w prowincji Sichuan. Jak wiele systemów popularnych w tej części Chin, również ziwuquan wywodzi się ze słynnej góry Emei (na której znajduje się szereg klasztorów buddyjskich i taoistycznych). Styl ten stworzyć miało dwóch mnichów. Shendeng to wysoki rangą buddysta, uczeń mistrza dharmy o imieniu Taikong (Wielka Pustka). Qingxu był natomiast przeorem taoistycznej świątyni Jiulongdong (Jaskinia Dziewięciu Smoków). Obydwaj byli ekspertami systemów uprawianych w klasztorach na górze Emei. W poszukiwaniu mistrzów i skutecznych metod walki wędrowali oni po całych Chinach. Twierdzi się, że obydwaj, chociaż nie jednocześnie, pobierali nauki w klasztorze Shaolin w prowincji Henan. Qingxu uczyć się miał także w taoistycznym klasztorze na górze Wudang w prowincji Hubei.
Ponieważ Qingxu wyżej od swoich oceniał umiejętności Shendenga, zostaje on jego uczniem. Później, ściśle z sobą współpracując, dokonali oni połączenia elementów charakterystycznych dla Shaolinu, Wudang i systemów uprawianych wcześniej w rejonie Emei w jeden styl. Ze względu na to, że zalecali oni trening w godzinach zi (o północy) i wu (w południe), przyjęta została nazwa ziwuquan.
Ziwuquan łączy elementy "wewnętrzne" (trening qi, spokojne kontrolowanie akcji przeciwnika) i "zewnętrzne" (rozwój siły fizycznej). Podkreśla się znaczenie linii centralnej w ataku i obronie. Z trzech form, pierwsza charakteryzuje się przewagą technik ręcznych, druga - nożnych, trzecia zaś specjalizuje się w technikach otwartej dłoni. Styl charakteryzują następujące reguły:
Strona została przygotowana przez Tomasza Grycana.
Wszelkie pytania i uwagi dotyczące serwisu "Neijia" proszę przesyłać na adres:
Uwaga! Zanim wyślesz e-mail, przeczytaj dokładnie F.A.Q.